Mina Lee raakt op 4 jarige leeftijd haar ouders kwijt op hun vlucht vanuit Noord Korea. Ze groeit op in een weeshuis. In 1987 vertrekt ze van Seoul naar Los Angeles om een nieuw leven te beginnen. Met al haar bezittingen in één koffer komt ze aan bij een contactpersoon in Koreatown.
Het boek begin met haar dochter Margot die met een goede vriend vanuit haar woonplaats Seattle op weg gaat om haar moeder op te zoeken, ze is ongerust omdat haar moeder al dagen de telefoon niet opneemt.
Margot is het leven in Koreatown én haar moeder min of meer ontvlucht en komt alleen met Kerst op bezoek. Ze weigerde ook haar moeders taal te leren. En moeder leerde geen Engels, de communicatie verliep dus moeizaam.
Als ze haar moeder levenloos aantreft in haar woning begint een zoektocht. Was het wel een ongeluk en kende ze haar moeder wel eigenlijk?
De hoofdstukken over Margot in het heden en Mina in het verleden wisselen elkaar af en vullen elkaar ook wondermooi aan. Dat heeft de schrijfster heel goed gedaan! Ook het taalgebruik en de mooie zinnen zijn fijn om te lezen.
Ik wist weinig over Korea en ben nu heel wat wijzer, ook over hoe moeilijk het is voor immigranten om in een nieuw land, waar ze vaak niet erg welkom zijn opnieuw te beginnen.
En hoe belangrijk kleine attenties kunnen zijn, het kan zo'n verschil maken in iemands leven!
Het leven van Mina ging niet over rozen, al heeft ze ook gelukkige momenten gekend maar de trauma's zijn groot.
Een medebewoonster in het pand waar ze terecht kwam wordt een soort vriendin al gaan ze heel voorzichtig met elkaar om.
"Ze waren twee vrouwen, pensiongasten. Teveel vragen zouden kunnen leiden tot teveel informatie, teveel overeenkomsten, teveel pijn."
Zelfs aan haar dochter kon ze niet vragen hoe het met haar ging.
"niet omdat ze niet om Margot gaf, maar omdat het de vragen waren die ze zelf nooit had willen beantwoorden en die ze zichzelf ook liever niet stelde. Ze waren te pijnlijk om bij stil te staan."
Het is best wel een tragisch verhaal maar toch niet te zwaarmoedig. En ook spannend omdat je net als Margot wilt weten of Mina is vermoord.
Vooral in de laatste helft kon ik bijna niet stoppen met lezen.
4,5🌟
Reacties
Een reactie posten