MarYans

Ik plaatste vandaag een collabpost over het nieuwste boek van Willem Glaudemans, die ik voor AnkhHermes mag recenseren.  Kom ik zojuist via via toevallig (wat is toeval) op deze tekst.. Hoe toepasselijk.  Heel mooi artikel op Instagram.  Wat doen we met onze tijd op aarde.  Goed om zo op het einde van het jaar over na te denken. Wat wil ik nog met mijn leven. We weten niet hoe lang we hebben   

 De prachtige cover van dit boek trok me bijzonder aan en ook de titel en de beschrijving.  Dat het over orgaandonatie gaat wist ik eerst niet en schrok mij in eerste instantie wat af maar nu het gelezen is vind ik het toch een mooi, ontroerend verhaal.  Alex en Lisa vormen met hun zoontje Connor een gelukkig gezin totdat het noodlot toeslaat. Zij komt op weg naar een Astronomie beurs, waar ze een lezing zou geven, om bij een treinongeluk. Dit staat ook op de achterflap en is al meteen in het begin van het boek..  L isa blijkt(zonder dat haar man dat weet) een donorcodicil bij zich te hebben .. Na een eerste hoofdstuk vanuit Alex lezen we we ook al over het leven van Molly. Zij is onderwijzeres maar krijgt last van hartfalen en neemt afscheid van haar klas. Je voelt het al aankomen... Door Lisa's dood kunnen 4 mensen geholpen worden, waaronder dus inderdaad, Molly.  Alex maakt (na een aantal maanden) best wel bijzondere keuzes, door contact te onderhouden met deze mensen, ze zelfs

 Namens de Sint.. gedichten maken.. Ik ben er nog niet mee begonnen. Hoofd staat er niet naar. Maar dat komt wel. Ik ga hier vaker persoonlijke dingen delen, bloggen zoals ik vroeger ook deed.  Ooit had ik een heel succesvol blog. Dat was heel gezellig. Nu is het gezellig op insta. Maar alleen boeken vind ik te beperkt, ik deel sinds een tijdje ook andere dingen die me bezighouden. Het wordt gewaardeerd geloof ik. Het is niet mijn bedoeling om hier kwaad te spreken over anderen, alleen als ik geraakt wordt door onwaarheden of zelfs leugens dan wil ik dat ook kwijt kunnen.  (normale) reacties zijn welkom. Kritiek mag ook, alleen als ik echt aangevallen wordt dan wordt het anders. Zaterdagavond heb ik op de wintermarkt dit winterse wezentje gekocht.. Ze krijgt nog een mooi plekje. Ik hou van die wollen figuurtjes, heb zelf in vroeger tijden ook wel poppen gemaakt. Er is zoveel kerst rotzooi te koop wat niet werkelijk mooi is. Zo jammer. Ik hou van schoonheid en geef dan liever wat meer g

  Stel je eens voor dat je er na de plotselinge dood van je man achter komt dat hij een affaire had, dat hij er misschien over dacht om bij je weg te gaan..  En stel je voor dat je na een paar jaar ineens anonieme berichten krijgt via messenger met nare teksten.. Over die affaire oa, en vooral om jou kapot en bang te maken.. Zelfs je vrienden en werkrelaties krijgen berichten over jou.Daar zou je zeer onzeker van worden. Toch..?  Ruth had na de dood van Ludwig haar draai weer gevonden, het bleek dat ze eigenlijk heel graag alleen woonde, ze genoot van de rust.  Ze had een kunstprogramma op tv gehad, schreef boeken en was actief op social media. Ze had pittige feministische meningen en was gewend aan internettrollen en bedreigingen. Soms blokkeerde ze de ergste types. Maar dit was anders. Deze persoon leek haar te kennen en de berichten bleven komen, ook bij haar vrienden en familie die er na een tijdje genoeg van kregen. Kon ze er niet iets aan doen? Mensen kregen een vreemd beeld van

 Inderdaad.. Ik vreesde maar probeerde ook te vertrouwen.. Het tandartsbezoek vanmiddag viel erg mee. Oké een uur in de stoel met je mond open is niet m'n lievelings tijdverdrijf maar alles ging voorspoedig en dat betekende dat m'n kies weer heel is. Er dreigde een bezoek aan de kaakchirurg en sinds mijn dochter daar is geweest... Brrr Ik had al besloten dat ik em dan liet trekken. De tandarts heeft m'n al dode wortelkanaal schoongemaakt(zat een ontsteking in/onder) en eenstift geplaatst en daarna de zaak opgebouwd. Tandvlees moest bijgesneden worden.. Niks van gemerkt en ook nu de verdoving eruit is praktisch geen last.  Vlak voor deze behandeling was ik met dochterlief in het bos voor de vrijdagse wandeling, zij te paard. En het was er sprookjesachtig. 

Mindfood gaat over mentale gezondheid. Maar de recepten in dit boek zijn natuurlijk ook voor je lichaam gezond.  Als je niet lekker in je vel zit komt er van gezond eten vaak weinig terecht. En het is dan juist zo belangrijk! Oa angst, depressie, alzheimer  kunnen met goede voeding worden ondersteund (naast evt. medicatie)  ~Voeding is de belangrijkste factor als het om onze geestelijke gezondheid gaat ~ Lauren Lovatt is professioneel kok, docent en food designer. Ze vertelt ook over haar eigen -soms heftige- weg die naar dit boek leidde.  De recepten in dit boek zijn over de jaargetijden verdeeld en daarnaast zijn er hoofdstukken over oa fermenteren, bijzondere drankjes en desserts. Er zijn troostrijke recepten, recepten om te relaxen of om te focussen.. Ik ben best wel enthousiast over dit boek! Dat was denk ik wel te merken gezien de foto's  van de laatste dagen 😊 😎 Ondanks dat je wat aparte ingrediënten moet aanschaffen (of kunt, want weglaten is vaak ook een optie), dat zijn

 Skye Cleary schreef deze -Gids voor een authentiek leven- over de denkbeelden van Simone de Beauvoir (Franse filosoof en feminist)  Na een vrij lange inleiding is het boek verdeeld in drieën met daarin verschillende hoofdstukken.  Simone was een mens van uitersten en kon radicaal zijn. Ze had een bijzondere, open liefdesrelatie met Jean-Paul Sartre waarin ze nooit samenwoonden en elkaar vrij lieten.  Haar boek De tweede sekse is in de vorige eeuw belangrijk geweest voor de vrouwenbeweging.  Cleary laat zien dat veel denkbeelden van de Beauvoir nog altijd actueel zijn.  Nog steeds worden vrouwen achtergesteld en krijgen we als kind al het stempel van onze gender.  We leven nog steeds in een maatschappij waarin mannen grootdeels de dienst uitmaken en vrouwen geacht worden er aantrekkelijk uit te zien. Velen geven hier ook gehoor aan, zich onbewust van hun vrijheid om zelf keuzes te maken.  Hoe authentiek zijn we. Wat betekent het 'jezelf te zijn'. Bestaat dat eigenlijk wel? Pass

 Rafael, kortweg Raaf genoemd, is 18 jaar oud.. en verloor kortgeleden zijn moeder. Zijn vader was eerder al met de noorderzon vertrokken en is onbereikbaar.. Raaf had een goede band met zijn moeder en woonde met haar samen.. Hij mist haar vreselijk. Zoekt zijn vader.. en woont ondertussen bij ome Joop, die weliswaar z'n best doet maar ideaal is dat niet.  "Als ik dood zou zijn, zou ik ook koud worden, net als mama, koudbloedig, en niets meer voelen en niemand meer missen, nooit meer huilen, nooit meer van iemand houden"  Op een dag vliegt er een duif te pletter op het balkon. Raaf verbindt het beestje en koestert het. Met de duif in z'n zak loopt Raaf misschien iets minder met zijn ziel onder zijn arm rond. Ietsjes.. Heimelijk is hij verliefd op Jana, die hij leert kennen als hij is opgenomen, want soms verdwaalt hij in dromen.. Jana heeft ook zo haar issues. Het verhaal begint als Raaf met de duif opgesloten zit in de machinekamer van een schip. Om zijn angst te bez