Een teder verhaal

 Rafael, kortweg Raaf genoemd, is 18 jaar oud.. en verloor kortgeleden zijn moeder. Zijn vader was eerder al met de noorderzon vertrokken en is onbereikbaar.. Raaf had een goede band met zijn moeder en woonde met haar samen.. Hij mist haar vreselijk. Zoekt zijn vader.. en woont ondertussen bij ome Joop, die weliswaar z'n best doet maar ideaal is dat niet. 

"Als ik dood zou zijn, zou ik ook koud worden, net als mama, koudbloedig, en niets meer voelen en niemand meer missen, nooit meer huilen, nooit meer van iemand houden" 

Op een dag vliegt er een duif te pletter op het balkon. Raaf verbindt het beestje en koestert het. Met de duif in z'n zak loopt Raaf misschien iets minder met zijn ziel onder zijn arm rond. Ietsjes.. Heimelijk is hij verliefd op Jana, die hij leert kennen als hij is opgenomen, want soms verdwaalt hij in dromen.. Jana heeft ook zo haar issues.

Het verhaal begint als Raaf met de duif opgesloten zit in de machinekamer van een schip. Om zijn angst te bezweren vertelt Raaf aan de duif verhalen over wat er gebeurde, herinneringen aan zijn moeder, zijn vader.. en zo komen ook wij langzaam maar zeker alles te weten, én waarom ze daar zitten opgesloten. De hoofdstukken zijn kort, soms maar één bladzijde en niet chronologisch maar dat is helemaal geen probleem. Elk hoofdstuk is als een puzzelstukje. De taal is prachtig, soms poëtisch en je gaat meeleven met deze tedere jongen.

"De bomen konden me zien maar er was geen mens voor wie ik nog bestond of zichtbaar was. Mama was dood" 

Dit verhaal ontroert..Een prachtig geschreven, hartverscheurend mooi verhaal.