Normale mensen de recensie

Normale mensen gaat over 2 jonge mensen die in een klein Iers dorp naar dezelfde middelbare school gaan. Marianne woont in een groot huis, wordt niet geaccepteerd en ook gepest op school, is een kwetsbaar, beschadigd intelligent meisje. Connell is de zoon van schoonmaakster Lorraine,  hij haalt zijn moeder op bij Marianne thuis en zodoende leren ze elkaar kennen en ontstaat een prille liefde. Er is een sterke aantrekkingskracht..dit wordt heel voelbaar beschreven en is soms ontroerend en teer..
Op school praten ze niet met elkaar.. .hun contact is geheim.
Connell is populair en geliefd.. Een positie die hij niet graag wil verliezen. Hoe kwetsend dit uiteindelijk is voor Marianne beseft hij pas laat.

Zij haalt hem over zijn vervolgstudie op Trinity in Dublin te doen, net als zij. Daar zijn de rollen ineens omgedraaid en is hij het buitenbeentje, wat hem niet meevalt. Hij valt uit de toon bij de rijkeluiskinderen maar door zijn intelligentie wordt hij toch geaccepteerd.
Tussen Marianne en Connell heeft zich een knipperlicht relatie ontwikkeld, ze spreken zelf liever over vriendschap.. Er wordt veel niet uitgesproken, verkeerde interpretaties, misverstanden ontstaan.

Rooney beschrijft de gevoelens en gedachten van beiden gedetailleerd. Als lezer zie je het met lede ogen aan en wil je ze soms sturen.. Oh oh, wat doen ze elkaar aan. Maar de liefde houdt stand, ze zijn in ieder geval elkaars beste vriend! Marianne kiest vaak foute vriendjes, heeft dit te maken met haar (overleden) vader en broer?

Het boek gaat natuurlijk ook over normaal zijn.. Wat is dat eigenlijk..een gemiddelde..? en als je teveel afwijkt hoor je er niet bij? Hoe 'anders' durf je te zijn.. Wie ben je, hoe authentiek kun je zijn?

Dit boek laat je nadenken over je eigen leven, je (jeugd) liefdes, keuzes die je maakte. Je leven zou anders zijn verlopen als je andere keuzes had gemaakt.
Tot hoever pas je je aan en ben je daar blij mee..

Deze roman is door de schrijfster zelf bewerkt voor een tv serie op de BBC.